zondag 24 november 2013

RECENSIE | Vonk - Steffie van den Oord

Vonk
Anna Maria Vonk, moeder van vier kinderen, staat op het schavot met haar minnaar: de dichterlijke luitenant Behr. Ze zijn schuldig bevonden aan de moord op haar man. Het is 1713. De Grote Markt van Nijmegen stroomt vol. Vermoordde haar minnaar - een vrijbuiter - de vader van haar kinderen? Was zij medeplichtig? Driehonderd jaar later lezen de processtukken van de 'liefdesmoord' als een shakespeariaans drama over verleiding en verraad. Met dwingende liefdesbrieven die dienden als bewijsstukken, met geruchtmakende getuigenissen, en een met bloed ondertekende verklaring waarmee de luitenant Anna Maria wilde verleiden om haar kinderen te verlaten.
Ik las eerder al Liefde in oorlogstijd van Steffie van den Oord en dat vond ik een heel ontroerend, superromantisch boek. Ik twijfelde dus geen moment toen de mail van De Club van Echte Lezers toekwam. Ze deelden manuscripten van Vonk uit aan een paar snelle Echte Lezers. Een week later vond ik een dik pak papier in de brievenbus waar ik vol goede moed aan begon.

In het begin kwam ik heel moeilijk in het verhaal. Het taalgebruik is aangepast aan dat van driehonderd jaar geleden en daar moest ik echt - heel lang - inkomen. Toen ik er eindelijk aan gewend was, werd ik wel meegesleurd in het verhaal, je krijgt een goed beeld van het dagelijks leven uit die tijd. De personages zijn divers, kleurrijk en hebben elk hun eigen karakter, toch kreeg ik niet echt een band met hen en dat vind ik altijd jammer.

Met Vonk heeft Steffie van den Oord een historische reconstructie gemaakt van een liefdesmoord uit 1712. Hiervoor nam ze de dossiers over deze zaak door en voegde aan deze gegevens haar eigen meesterlijk verteltalent toe. Resultaat is een geloofwaardig en intrigerend relaas van de feiten, verteld door de verschillende betrokkenen.

Score:
«««


Vonk
Steffie van den Oord
Aantal pagina's: 256
ISBN 9789045024790
Uitgeverij Atlas Contact (november 2013)

1 opmerking:

  1. Bij het lezen van het boek krijg ik het idee dat de schrijfster meer met haar eigen fantasie bezig is dan dat ze probeert de lezer mee te nemen. Als schrijver moet je schrijven voor de lezer, niet voor jezelf. Ik werd totaal niet meegenomen, maar had het idee dat ik hard moest werken om met de schrijfster mee te gaan. Jammer.....

    BeantwoordenVerwijderen