RECENSIE | Moeder, wanneer ga je nu eens dood - Martina Rosenberg

 

Volgens de Nederlandse regering moeten kinderen in de toekomst hun hulpbehoevende ouders verzorgen. Wat voor verwoestende gevolgen dat kan hebben beschrijft Martina Rosenberg in dit boek. Zij trok met man en kind in bij haar ouders, in de hoop dat iedereen elkaar van dienst kon zijn. Grootouders passen op het kleinkind, de kinderen doen af en toe een boodschap voor de ouders. Maar dan dementeert Rosenbergs moeder, krijgt haar vader een hersenbloeding, en moet de dochter stap voor stap de organisatie van en de verantwoording voor het leven van haar ouders op zich nemen. Ze probeert wanhopig te voldoen aan alles wat er van haar wordt verwacht, en faalt, tot ze, na negen jaar, nog maar één ding denkt: Moeder, wanneer ga je nu eens dood. Dit onbarmhartig eerlijke verslag verwoordt de ergernis, de angst en het schuldgevoel van iedereen die ongewild de verzorger van zijn ouders wordt. Waar ligt de grens van wat je aan `moet kunnen?

Alleen al de opvallende titel van dit boek zorgde ervoor dat het mijn volledige aandacht kreeg. Het lijkt erg schokkend dat een dochter zulke gedachten heeft over haar moeder, maar naarmate het boek vordert krijg je meer en meer begrip voor Martina. Zoals ze terecht opmerkt: een hond zou je een spuitje geven om zijn lijden tot een minimum te beperken, maar oude, zieke mensen wiens leven geen cent meer waard is, laten we vegeteren. Zo vergaat het ook haar moeder.

Rauw, eerlijk en zonder opsmuk vertelt de Duitse Martina Rosenberg (°1963) over haar leven en dat van haar ouders. Het verhaal begint als Martina en haar gezin terugkeren naar Duitsland na een jarenlang verblijf op Kreta. Omdat ze een dagje ouder worden, neemt ze samen met haar gezin haar intrek in de woning boven haar ouders. Niet lang daarna krijgt haar moeder de diagnose vasculaire dementie en gaat het alleen nog maar bergaf. Zo ook met haar vader die een hersenbloeding krijgt. Hij is het zijn hele leven gewoon van in het middelpunt van de belangstelling te staan en in de watten gelegd te worden door zijn vrouw. Als de rollen door de ziekte van zijn echtgenote omgedraaid worden, weet hij geen blijf met zichzelf en belandt hij in een diepe depressie. Niets interesseert hem nog en hij doet werkelijk alles om aandacht te trekken. Je kunt het zo gek niet bedenken of hij probeert het. De situaties die Martina beschrijft zijn zo schrijnend en absurd dat het bijna komisch wordt. Ik heb vaak hoofdschuddend en met ongeloof zitten lezen.

Dit boek is een aangrijpend portret van een sterke vrouw die zo wordt meegesleurd in de problemen van haar ouders dat ze er zelf bijna aan tenonder gaat. Ze geeft iedere dag weer een stukje van zichzelf aan hen en krijgt er nooit iets voor terug. Tot ze op een dag alleen nog maar kan denken: "Moeder, wanneer ga je nu eens dood?".

Score:

«««½

Moeder, wanneer ga je nu eens dood - Als de zorg voor je ouders een beproeving wordt

Oorspronkelijke titel: Mutter, wann stirbst du endlich - Wenn die Pflege der kranken Eltern zur Zerreissprobe wird (Vertaling door Gerrit Bussink)

Martina Rosenberg

Aantal pagina's: 256

ISBN 9789045025292

Uitgeverij Atlast Contact (november 2013)

Met dank aan uitgeverij Atlas Contact voor het recensie-exemplaar.